KLINKT BEKEND?
- ijzerwerkers
- 13 feb
- 2 minuten om te lezen
''Morgen ga ik het echt doen, als het niet tegenzit. Want anders zou ik er volgende week eventueel nog mee kunnen beginnen, als de omstandigheden goed zijn ā bij volle maan en wereldvrede.''
''Ik kan dat niet.''
''Ik wil het wel doen, maar wat nou als het niet goed genoeg is? Dan ziet iedereen dat ik het niet kan. Het moet meteen goed zijn.''
''Ik ben niet sterk genoeg.''
''Nu is niet 'HET' moment.''
''Shit, alweer een half uur aan 't scrollen geweest. Wat heb ik eigenlijk gezien? Nou ja, ik ben druk genoeg; ik mag ook even ontspannen, toch?''
''Wat wou ik ook alweer doen?''
''Nee, daar ben ik niet goed genoeg voor ā ooit misschien.''
''Ik ben moe. Ik ga een andere keer sporten.''
''Ik haat mijn werk, maar m'n collega's zijn soms wel leuk. Eerlijk, ik zou graag voor mezelf willen beginnen, maar ik weet niet hoe.''
''Dat doe ik later wel een keer.''
Klinkt bekend?
We leggen onszelf zo ontzettend veel beperkingen op dat we vaak gaan geloven dat ze echt zijn. Elke actie die je moet ondernemen om ergens te komen, lijkt dan een berg die je moet overwinnen. Soms is een telefoontje al te veel en voel je je hart in je keel kloppen als de telefoon alleen al overgaat.
De drempel om een nieuwe weg in te slaan kan dan ook gigantisch zijn als we onszelf hebben laten wijsmaken dat we er (nu) niet overheen kunnen of niet goed genoeg zijn.
We lopen in rondjes ā zowel in gedachten als in acties ā zo vaak dat deze patronen in ons brein slijten. Dan noemen we het een patroon: een voorspelbare opvolging van gebeurtenissen.
Vaak hebben we het niet eens door, en toch kan het voor een buitenstaander overduidelijk zijn.
Maandag brak op werk: "Na dit weekend drink ik nooit meer."
Vrijdagmiddag: Yes, weekend! Lekker uit eten met een paar wijntjes, en vannacht lekker stappen en drinken met de meiden/kerels.
Maandag brak op werk: "Ik drink nooit weer."
We voelen allemaal dat er meer in ons zit. Hoe geweldig zou het zijn dat, wanneer de sterren goed staan, de luchtvochtigheid perfect is, het zonnetje schijnt en je tien complimentjes hebt gekregen, je dan al je doelen met gemak behaalt omdat alles je komt aanwaaien? Helaas moet die dag nog komen.
Als je elke keer hetzelfde doet en een andere uitkomst verwacht, noem je dat krankzinnig.
Soms voel je de noodzaak voor wat nieuws, die innerlijke āmoetā om te groeien.
Hier biedt IJzerwerk een stap in de nieuwe richting. Tijdens verschillende activiteiten die we voor je in petto hebben, kijken we naar de onbewuste patronen en belemmeringen die we onszelf hebben opgelegd. Door het onbewuste bewust te maken, krijgen we meer inzicht in wie we zijn en waarom we de dingen doen die we doen. Dit brengt kansen met zich mee en daarmee de mogelijkheid om het deze keer wel anders aan te pakken.
In de volgende blogs ga ik ons programma langslopen en je vertellen over wat we doen en waarom jij er wat aan hebt.
Hoewel verandering het onbekende en soms angst met zich mee kan brengen, hoop ik dat je de moed vindt om te groeien. Weet in ieder geval dat je niet alleen bent.
KLINKT BEKEND?
Ik herken wel wat bovenstaande zaken
Nergens last van
Ik kan er nog veel meer opnoemen :p
Comments